| ||||
| ||||
Roč. XLIII. 1917. 55
Velis credere, Stupet natura, Splendes aurora mitis puella, dum sua Tura solis praevia, in tua vere puella pura pro nobis ora, sacrata cella. in te franguntur. dulcis Maria. Jericho rosa, Gigas armari O mater dei palma in Cades, carne togari felicissima, tu gratiosa, vult opprimere, sis meorum mei cui vis, ades. hostem sternere. die ultima. Caeli fenestra, inferni castra, Cuncta spolia Spes mortalium da evitare, illi rapere prima post deum, ducens ad astra. et ad lilia nobis filium patris transferre. fac propicium. Vera patrona Christianorum, pia matrona Hunc tuum natum Virtutum cella desolatorum. vocabis eum, fragrantissima, post ymmolatum propinans mella Audi canentes, videbis caesum. suavissima. o pissima, cura languentes, clementissima. En Elisabeth, Maria, stella tua cognata, serenissima, Festem removens cum deus iubet, educ ancillla praebe vivere, impregnata. profundissima. post locum favens summo aethere. Ecce humilis Quibus oriris Evum solamen, dei ancilla non naufragantur tuum iuvamen, eaque dicis fluctus equoris. sacrum det flamen, fiant in illa. non aquasantur. canamus Amen. Fol. 263' Virgo felis et serena; de b. v. in adventu. - E. - Též c• f. k písni: Aron virga (Fr. fol. 294b, VI C 20a fol. 24b, XIII A 2 fol. 147x), Venit tempus christicolis (Sedlč. fol. 115a, Hr. Kr B 11 fol. L h, Hr. Kr. č. 15 fol. 181), Vy-kvetla hůl Aronova (v rorátech českých při kyrie na čtvrtek), Blížíf se čas ku povstání duše (Samot. K. str. 359). Vir - go fe - lix et se - re - na Ma - ri - a gra - ti - a ple - na acita ma-nens i - ta. Fol. 2641 Mater sanctissima; de b. in adventu. - D. Ma - ter san - ctis - si - mi gre - gis, tu hu - ma - ni al - trix gre - gis, ad - vo - ca - tam po - tis - si - ma, in ho - ra mor - tis ul - - ti - ma. | ||||
|